Gisteravond in Kralingen twee teams tegen elkaar die de punten broodnodig (zullen) hebben dit seizoen. Eerst echter, afgelopen weekend in ons prachtcomplex de Dutch Open Masters met een (club) held als winnaar bij de heren 50+. Ronald Permentier. Enkel diegene die de halve finale heeft aanschouwd van Ronald tegen zijn Zwitserse tegenstander weet dat de transformatie van water in wijn als zijnde wonder compleet in het niet verdwijnt bij wat Ronald op baan 3 ons heeft getoond. Woorden schieten te kort, beelden zitten in ons geheugen, omschrijven is zinloos. Dit betekende wel dat zijn marktwaarde dusdanig was gestegen dat wij hem gister niet (meer) konden opstellen en dat de volgende spelers de klus moesten gaan klaren.
Joris Wagenaar – Roel Zwagerman: 3-0
Op 3 Joris tegen Roel Zwagerman. Voorheen had Joris nimmer van Roel verloren en ook gister werd al snel duidelijk waarom dit was. Snel en strak spelen van Joris en dan worden de fouten vanzelf door Roel gemaakt. Dit geschiedde 3 games lang vrij snel zodat onze nieuwe cijfermiss (mocht van Arie, dank Trudy) de gamestanden op het scorebord naast baan 1 foutloos kon opschrijven. 3-0.
Cameron Pilley – Jens Schoor: 3-0
Vervolgens Cameron tegen Jens Schoor, wie van tevoren had gerekend op een simpel potje voor Cameron kwam bedrogen uit (wel fijn voor het aanwezige publiek). Jens had overduidelijk een game plan (snel kort gaan, niet te lange rallys en smerige boastjes?) plus dat Cameron na zijn voetoperatie niet 100% was en Jens gewoon supergoed speelde. De eerste game snel 6-1 Jens en 7-3 Jens (alles raak en rollend uit de nick) en heel langzaam kon Cameron 9-9, 10-10 maken uiteindelijk werd het een moeizame 14-12 voor Cameron. In de tweede het zelfde laken en pak, hoewel de vermoeidheid een danig woordje ging meespreken bij Jens, 11-9 voor Cameron. De derde werd snel binnengehaald voor ons, Victoria blij (winst vd avond al binnen, nixnie weggegeven)
Piëdro Schweertman – Roberto Kalfshoven: 3-0
Lest best, Piëdro tegen Roberto Kalfshoven. Onze nummer 1 van Nederland is/was gewoon net in alles beter, sneller en slimmer. Roberto verweerde zich prima maar schoot op alle fronten (nipt)te kort. Qua status en ranking mag je niet anders verwachten natuurlijk, maar het moet altijd wel even worden gedaan (als back up hadden we wel zijn vader op de tribune, je weet maar nooit tenslotte). Ook Pië won dik verdiend 3-0 en Vic met 12-0, doel bereikt 100% winst en nul punten mee naar Beverwijk.
Tijdelijk is H1 uit de gevarenzone, met nog 2 wedstrijden in 2018 te gaan. Duimen, kaarsjes opsteken en Richard/ Johan net zolang laten onderhandelen met Ronald dat ook hij marktconforme prijzen gaat vragen.
John de Paauw